ΠΑΧΥΜΕΤΡΙΑ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ

Η μέτρηση του πάχους του κερατοειδούς γίνεται με δύο τρόπους: με την υπερηχητική παχυμετρία αφενός και απεικονιστικά με την εξέταση της τοπογραφίας του κερατοειδούς αφετέρου.

Στην υπερηχητική παχυμετρία χρησιμοποιείται ένας ειδικός στειλεός και αναισθητικές σταγόνες.

Στην τοπογραφία του κερατοειδούς η μέτρηση του πάχους του, γίνεται μόνο με φως, χωρίς ακτινοβολία.

Η παχυμετρία είναι εξέταση χρήσιμη στις εξής περιπτώσεις:

• Προεγχειρητικός έλεγχος διαθλαστικής χειρουργικής. Η εκτίμηση εάν είναι δυνατή η διόρθωση των διαθλαστικών ανωμαλιών με laser και με ποιό είδος επέμβασης (Lasik ή trans-PRK) εξαρτάται κυρίως από το πάχος του κερατοειδούς.
• Γλαύκωμα: Υπάρχει σύνδεση μεταξύ ενδοφθαλμίου πίεσης και πάχους του κερατοειδούς. Το πάχος του μέσου κερατοειδούς είναι 545-550 μm, οπότε κάθε παρέκκλιση σημαίνει αύξηση της πίεσης σε περίπτωση λεπτού κερατοειδούς και μείωση αυτής σε περίπτωση παχύτερου από το φυσιολογικό κερατοειδούς. Η αναγωγή αυτή γίνεται με την εξέταση της παχυμετρίας του κερατοειδούς και θεωρείται σημαντική διαγνωστική εξέταση σε ασθενείς με οριακή ή αυξημένη ενδοφθάλμιο πίεση για την σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση του γλαυκώματος.
• Παθήσεις κερατοειδούς: το οίδημα του κερατοειδούς σχετίζεται με δυστροφίες του κερατοειδούς.
• Μεταμόσχευση κερατοειδούς: είναι σημαντική γνώση για τον προεγχειρητικό έλεγχο.